ตายแล้ว 49 วันไปไหน[02]

วันนี้ หลังจากอ่านไปอ่านมา ไปพบเรื่อง “ตายแล้วไปไหน (49 วัน ชีวิตหลังความตาย)” จากเว็บของวัดหนองม่วง เห็นว่า มีข้อมูลที่สอดคล้องกัน และไม่ค่อยจะเห็นด้วย จึงนำมาวิพากษ์วิจารณ์กันตามระเบียบ

บทความนี้ เป็นบทความที่สอง

ซึ่งก็เป็นเหมือนเคยนะครับ  ตัวอักษรสีน้ำเงินคือบทความที่ผมนำมาวิพากษ์วิจารณ์ ส่วนตัวอักษรสีดำ คือ คำวิพากษ์วิจารณ์ของผม

เรามาดูปรากฏการณ์ 49 วัน ชีวิตหลังความตาย ขณะที่วิญญาณของผู้ตายออกจากร่าง ชีวิตหลังความตายก็เริ่มต้นเปิดฉากขึ้น ในโลกที่ผู้ตายต้องเข้าไปเพียงลำพังเท่านั้น ไม่มีสิ่งใดเลยที่สามารถเอาติดตัวจากโลกมนุษย์ได้ เว้นเสียแต่บาปกับบุญเท่านั้น

สำนวนภาษาตรงนี้เข้าท่า  ที่จริงมันก็ไม่เชิงไปตามลำพังเท่าไหร่นัก เพราะ นรกนี่มันแออัดยัดเยียดมาก แน่นไปหมด แต่พวกเขาไม่มีเวลามานั่งคุยสังสรรค์กันเท่านั้น

เจ็ดวันรอบแรก วิญญาณผู้ตายต้องเดินผ่านดงหมาป่า ซึ่งมีฝูงหมาป่าดุร้ายเหมือนเสือขวางทาง เมื่อวิญญาณบาปไปถึง ก็เกิดหวาดกลัวไม่กล้าเดินต่อไป ฝูงหมาป่าเห็นดังนั้น ก็กระโจนเข้าขย้ำขบกัดวิญญาณบาปจนเลือดท่วมตัว กรีดร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวดทุกขเวทนา ส่วนวิญญาณผู้ประกอบกรรมดี เมื่อมาถึงดงหมาป่า ก็จะมีหมู่เทวทูตคอยพิทักษ์คุ้มครอง พวกหมาป่าได้แต่นิ่งเฉย ไม่กล้าทำอะไร จึงผ่านไปได้โดยปลอดภัย

ตรงนี้มันจะเริ่มเป็นนิยายมากไปหน่อยแล้ว  คนทำความดีก็ไปสวรรค์เลย ไม่เหมือนในหนังทีวีเรื่องพิภพมัจจุราช ที่ต้องไปตรวจสอบก่อนว่า บาปมากกว่า หรือบุญมากกว่า

เจ็ดวันรอบที่ สอง เมื่อวิญญาณผู้ตายมาถึงด่านประตูผี เจ้าหน้าที่ผู้รักษาด่าน เมื่อเห็นเป็นวิญญาณบาป ก็จะทุบตีอย่างไม่ปรานี และยังมีพวกเจ้ากรรมนายเวรพากันมาทวงหนี้เวลานั้น ส่วนวิญญาณผู้ประกอบกรรมดี เมื่อมาถึงด่านประตูผี จะได้รับการต้อนรับและสามารถผ่านด่านนี้ไปโดยปลอดภัย

เจ้ากรรมนายเวรไม่มีจริง  เป็นระบบของกรรม เหมือนโลกมนุษย์เหมือนกัน  ไม่คนมาทำร้ายเรา ทุบตีเรา  เราต้องให้ตำรวจไปจัดการ 

ไม่ใช่เราไปทุบตีตอบ  อย่างนั้น เราก็ผิดไปด้วย

ระบบของธาตุธรรมก็เช่นเดียวกัน  ถ้ามีเจ้ากรรมนายเวรจริง ก็ฉิบหายเลย  ตามเกิดตามล้างแค้น หรือไม่ไปเกิด รอล้างแค้น ขัดแย้งกับระบบกรรม

ทำเป็นหนังจีนไปได้  “แค้นหนี้สิบปีแก้แค้นก็ไม่สาย”

เจ็ดวันรอบที่ สาม เมื่อวิญญาณผู้ตายมาถึงยมโลก ถ้าเป็นวิญญาณบาปก็จะถูกโซ่ตรวนไว้ และถูกบังคับนำไปอยู่ตรงหน้าหอกระจกส่องกรรม ยามมีชีวิตทำชั่วอะไร ภาพก็จะปรากฏขึ้นเองอย่างอัตโนมัติ เสร็จแล้วก็จะถูกคุมตัวไปรับการพิจารณาโทษ ถึงวิญญาณบาปจะเริ่มสำนึกผิด ตอนนี้แต่ก็สายเสียแล้ว ส่วนวิญญาณผู้ประกอบกรรมดี เมื่อมาถึง จะได้รับการต้อนรับ มีเจ้าหน้าที่พาไปท่องเที่ยวนรกขุมต่างๆ และพาไปดูสภาพของบรรดาญาติพี่น้องที่ ทำบาป กำลังรอคอยการพิจารณาตัดสินความผิด

มีกระจกส่องกรรมด้วย... อันนี้ก็ไม่น่าจริง  ตามหลักวิชาธรรมกาย ดวงบุญ ดวงบาปบอกหมดว่าทำอะไรมา และจะไปไหน

ดวงบุญใหญ่กว่า ไปสวรรค์ก่อน แล้วก็ไปอบายภูมิ ดวงบาปใหญ่กว่า ไปอบายภูมิก่อน แล้วไปสวรรค์ ถ้าดวงบุญกับดวงบาปเท่ากัน ไปอบายภูมิก่อน เพราะ ดวงบาปแรงกว่าดวงบุญ

เจ็ดวันรอบที่ สี่ เมื่อมาถึงด่านภูเขากระดาษเงินกระดาษทอง การจะขึ้นไปบนภูเขาลูกนี้ยากลำบากมาก กระดาษเหล่านี้ได้มาจากลูกหลานญาติพี่น้องในเมืองมนุษย์หลงงมงายเผาส่งไปให้ ทับถมกันจนเป็นภูเขาเลากา ซึ่งตามความเป็นจริงแล้วแม้ผู้ตายจะได้รับก็ไร้ประโยชน์

สงสัยคนเขียนมีเชื้อจีน มีการเผากระดาษเงิน กระดาษทองด้วย

เจ็ดวันรอบที่ ห้า วิญญาณผู้ตายมาถึงหอดูบ้านเดิม ได้เห็นลูกหลาน คนในครอบครัวต่างไว้ทุกข์ด้วยความเศร้าโศกเสียใจกับการตายของตน ถึงตอนนี้จึงได้รู้ว่าตนเองตายแล้ว ไม่อาจกลับบ้านได้อีก ได้แต่เสียใจอาลัยอาวรณ์

แหม.. ทำแบบทัวร์เลย  มีการกลับมาดูบ้านเดิมได้อีก

เจ็ดวันรอบที่ หก เมื่อวิญญาณผู้ตายมาถึงด่านคุมบัญชี ยมบาลจะสั่งให้เจ้าหน้าที่ตรวจดูบาปบุญที่ผู้ตายได้สร้างสมตอนมีชีวิต หลังจากหักลบกันแล้ว ถ้าบุญมีมากกว่าบาปก็จะให้ไปเกิดยังสุคติภูมิ ถ้าบาปมีมากกว่าบุญ จะส่งไปยังนรกภูมิ รับทุกข์อย่างน่าเวทนา

ยมบาลนั้นมีจริง แต่ไม่ได้ทำหน้าที่เป็นผู้พิพากษา  ดวงบาปกำหนดเลยว่า จะไปขุมไหน อย่างไร ยมบาลมีหน้าที่คุมเครื่องลงทัณฑ์

เจ็ดวันรอบที่ เจ็ด เมื่อวิญญาณผู้ตายไปถึงด่านตรวจสอบ ยมบาลก็จะสั่งเลขาให้ตรวจสอบดูว่า ผู้ตายตอนมีชีวิตอยู่ได้ฆ่าสัตว์ตัดชีวิตหรือไม่ ถ้าได้ถือศีลกิเจ ละเว้นจากการฆ่าสัตว์ก็จักลหุโทษ ถ้ามัวหลงผิดฆ่าสัตว์เพื่อความสุขของปากท้องก็จะเพิ่มโทษเป็นเท่าตัว

เจ็ดวันรอบที่เจ็ดนี่ มั่วแล้ว  จะมีด่านตรวจสอบอะไรกันหนักกันหนา

ที่กล่าวมาทั้งหมดนี้ ก็ขอให้ทุกคนในขณะมีชีวิตอยู่นั้น เร่งสะสมความดีกันให้มากๆ นรก-สวรรค์นั้น ไม่ใช่สิ่งลวงโลก ตอนนี้ท่านอาจยังไม่เห็น แต่สักวันท่านก็ต้องเห็น กฎแห่งกรรมนั้นเป็นเรื่องจริง ขอให้ทุกคนโชคดี

ข้อความสุดท้ายนี้ “จริงๆ” จ้า..........นะจ๊ะ.......(เสียดสีธัมมชโยเล็กน้อย)